(22 เมษายน 2567) รายงานจากสำนักข่าว“ไชน่า นิวส์” (China News) ของประเทศมาเลเซีย เปิดเผยว่า วิศวกรหนุ่มวัย 35 กะรัต แห่งเมืองเปตาลิงจาย่า ในรัฐสลังงอร์ ประเทศมาเลเซีย ได้ออกมาเปิดเผยยอมรับว่า ตนเองได้แอบซ่อนรสนิยมเสพติด“การใส่ผ้าอ้อมเด็ก”มากระทั่งเวลานี้ แม้ว่าจะโตจนมีครอบครัวแล้วก็ยังแอบใส่อยู่ทุกวัน ซึ่งเป็นความลับปกปิดมายาวนาน แม้กระทั่งลูก-เมีย ก็ยังไม่รู้
บนโลกใบนี้ คนทุกคนล้วนแต่มีความลับและพื้นที่ส่วนตัวต่างกันไป ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กไปถึงเรื่องใหญ่ ที่บางครั้งแม้แต่คนใกล้ชิดที่สุดอาจจะยังไม่เคยได้รับรู้มาก่อน เช่นเดียวกับ วิศวกรหนุ่มในมาเลเซียรายนี้ ที่แม้วัยจะปาเข้าไป 35 ปีแล้วก็ตาม และออกเรือนแต่งงานมีครอบครัวมีลูกแล้ว แต่เจ้าตัวกลับยังคงแอบใส่ผ้าอ้อม หรือ “แพมเพิร์ส” แทนการสวมใส่กางเกงในแบบผู้ชายทั่วไป และที่น่าประหลาดใจไปกว่านั้นก็คือ ไม่ว่าจะพ่อแม่ ภรรยา รวมไปถึงลูกๆ ก็ไม่มีใครเคยรู้มาก่อนเลยว่า เขาจะมีนิสัยหรือรสนิยมความชอบส่วนตัวแบบนี้
สำนักข่าว “ไชน่า นิวส์” ของมาเลเซีย ไม่ได้เปิดเผยชื่อของวิศวกรคนดังกล่าว แต่รายงานว่า เขามีรสนิยมหลงใหลการใส่ผ้าอ้อมมาตั้งแต่อายุ 13 ปี พอได้เห็นผ้าอ้อมของน้องชายก็อยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง โดยบอกว่า มันเป็นสัญชาตญาณของการได้สวมใส่ผ้าอ้อม และได้แอบสวมผ้าอ้อมจากนั้นมาโดยตลอด รู้สึกทุกครั้งว่า เวลาใดที่ได้สวมใส่แพมเพิร์ส มันช่างพอดีตัวและรู้สึกสบายช่วงล่างของร่างกายมากๆ จากนั้นก็เลยหมกมุ่นอยู่กับการใส่ผ้าอ้อมมาตลอดทุกๆวันมาเป็นเวลาหลายสิบปี
ปัจจุบัน หนุ่มวิศวกรผู้นี้แต่งงานมากว่า 6 ปีแล้ว และแม้จะมีลูกชาย แต่ก็ยังคงเสพติดการใส่ผ้าอ้อมอยู่ โดยแอบปิดบังความลับและงานอดิเรกดังกล่าวนี้ไว้ ไม่ให้ทั้งพ่อแม่พี่น้อง เพื่อนฝูง ภรรยาและลูก ได้รับรู้ว่า เขาชอบอะไรแปลกๆแบบนี้ โดยจะสวมแพมเพิร์ส “สุดเลิฟ”ออกไปทำงาน หรือประกอบกิจกรรมข้างนอกบ้าน ทั้งช็อปปิ้ง เข้ายิมส์เล่นฟิตเนส หรือกิจกรรมกลางแจ้งอย่างปีนเขาปีหน้าผา ยิ่งชอบใส่
วิศวกรหนุ่มรายนี้ยังเปิดเผยอีกด้วยว่า มีคนในสังคมที่มีรสนิยมแบบเดียวกับเขา นอกจากใส่ผ้าอ้อมแล้ว บางคนยังอยากได้รับการปฏิบัติเฉกเช่นเดียวกับยังเป็นเด็กทารก ถึงขนาดตั้งกลุ่ม “ผู้ใหญ่ผู้หลงใหลความเป็นเด็กทารก” (Adult Baby Diaper Lover) หรือ “ABDL” ขึ้นมา
โดยประเด็นดังกล่าวนี้ ด็อกเตอร์ โน ไอชา นักจิตวิทยาเด็กชาวมาเลเซีย ระบุว่า ความหลงใหลในผ้าอ้อมหรือแพมเพิร์สของผู้ใหญ่ อาจเกิดจากการขาดการดูแลเอาใจใส่มาตั้งแต่ยังเด็ก ทำให้เกิดความไม่สมดุลย์ทางอารมณ์ และไม่มีวิธีที่จะควบคุมอารมณ์ตนเองได้อย่างถูกต้อง ส่วนใหญ่มักจะเกิดขึ้นในกลุ่มผู้ชายที่โตเป็นผู้ใหญ่ แต่ทางการแพทย์แล้ว ยังไม่ได้มีการวินิจฉัยว่า กลุ่มคนเหล่านี้ป่วยจิตเวชทางการแพทย์ หรือมีปัญหาสุขภาพจิต และไม่ใช่ความผิดปกติทางสภาพจิตใจขั้นรุนแรงแต่อย่างใด
